Kiedy pisa艂am Wam, jak ucz臋 Starszego, jak robimy "szko艂臋", to to by艂 re偶im do艣膰 szkolny. Czasowo kr贸tko, ale regularnie - zadanka codziennie po 艣niadaniu i nie ma zmi艂uj.
Tak rzeczywi艣cie wygl膮da艂 niemal ca艂y nasz rok szkolny (nasz ko艅czy si臋 za trzy tygodnie). No ale w ka偶dym zadaniu, w ka偶dej pracy cz艂owiek, robi膮cy co艣 sumiennie, regularnie i u偶ywaj膮c g艂owy do my艣lenia, nabiera pewno艣ci siebie. Tak i ja nabra艂am i lepiej widz臋, co jest konieczne, a co "dla ch臋tnych".
Teraz powinnam sadza膰 Starszego do pisania na kartce, najlepiej z "rz", a p贸藕niej do pisania na komputerze.
Wczoraj mieli艣my zrobi膰 pisanie na komputerze i angielski, ale... wysz艂a nam biblioteka, du偶o wuefu (pierwszy dzie艅 wiosny), no i Starszy poza komiksami zacz膮艂 te偶 czyta膰 ksi膮偶ki, takie normalne, kt贸re maj膮 du偶o literek.
Ja nie b臋d臋 sadza膰 dziecka do pisania, kiedy mam sw贸j rozruch poranny (kawowo-艣niadaniowy), swoje doros艂e sprawy do zrobienia, a dzieci, oczekuj膮c na powr贸t ojca z biegania, uk艂adaj膮 w przedpokoju napis "od艂贸偶 smartfon i 偶yj" - zauwa偶ony wczoraj pomi臋dzy bibliotek膮 a skejtparkiem. I ten Starszy nasz pami臋ta, 偶e "od艂贸偶" i "偶yj" maj膮 "偶" z kropk膮. 呕e na ko艅cu zdania mo偶na waln膮膰 wykrzyknik. Dowiaduje si臋, 偶e "od艂贸偶" jednak przez o z kresk膮.
I jak i po co ja mam go sadza膰 do r臋cznego pisania "drukarza" i "tokarza"?